Ang Kursong hindi ko Inakala [9]

DISCLAIMER: Ang akdang ito ay isang kathang isip lamang, Ang mga detalye o pangyayari na nagkahalingtulad sa ibang akda ay hindi sinasadya.

"Don't force someone to remember you all the time, 

Just stay silent, let them realize how will they be without you in their life." -Jpaper 

Chapter 9

Nagtampo talaga si kelly sa akin dahil sa aking ginawang hindi pagpasok kanina. Hindi ko namalayan na naiiyak na ako sa naghalong saya at lungkot, Saya dahil nanalo si Jasper bilang Mr.Campus ngunit nalungkot dahil alam kong galit pa din siya sa akin. Wala akong ginawa kundi ang magmukmok padin sa aking kwarto, labis na nagaalala na ang aking pamilya ngunit nirespeto naman nila ang aking desisyon na bayaan lang ako magisa at makakaya ko din ang aking problema. Hindi na rin nangulit si mama kung ano ang aking problema basta ang gusto niya lang daw ay kumain ako ng nasa oras at kinabukasan ay pumasok na ako. 

Araw nanaman ng aking pasukan hindi ko alam kung kinakabahan ba ako o mahihiya ng dahil sa ginawa ko. Pumasok na nga ako dahil ayokong mahuli sa mga lectures na tinuturo ng aking mga propesor. Pagkapasok na pagkapasok ko ng aking room ay agad na tinignan ako ng aking mga kaklase, kinabahan ako dahil baka pinagsabi ni Jasper ang ginawa ko sa kanya. 

Pumasok ako ng aking room at naupo sa isang sulok, 

Wala akong mukhang ihaharap ng araw na iyon wala akong malapitan, hindi ko matanong ang mga kaklase ko dahil nahihiya ako. Nang tinignan ko ang mukha ni Jasper ay tuwang tuwa ito at parang proud na proud. Sabagay dapat lang siyang maging proud dahil siya naman talaga ang nagpanalo sa sarili niya at wala nang iba. Sa hindi inaasahang pangyayari ay nagkasalubong ang aming mga tingin, iniwas ko agad ito ngunit ang nakita ko sa mata ni Jasper ay parang galit at nagtitimpi lang. Natapos ang mga masasakit na tingin sa akin ni jasper nang pumasok na ang aming propersor, nagulat ako dahil hindi naman lumiliban ang aking bespren na si Kelly. 

Nagtext agad ako kay kelly, dahil sa isang saglit lang ay maguumpisa nang magturo ang aming propesor. 

"Kelly galit ka ba sa akin Sorry na please! Sige ok lang na magalit ka sa akin pero pumasok ka na kahit malate ka parang awa mo na kelly." ang pagmamakaawa kong text kay kelly 

Nagsimula na ngang magturo ang aming propesor, puro discussion, lectures ang aming ginawa nang araw na iyon, pero may pahabol pa ang aming propesor magpapartner partner kami para sa gagawin naming proyekto sa kanyang subject, Inilabas ng aming propesor ang fish bowl at may mga nakalagay na papel sa loob ng nito, mga pangalan namin ang nakalagay sa mga papel, inisa isang bunutin ng aming propesor ang aming mga pangalan 

Kinakabahan ako hindi dahil sa project na pinapagawa kinakabahan ako kung sino ang magiging kapartner ko. 

Nagtawag na ng nagtawag ang aming propesor ng pangalan, unti unting naubos ang mga papel na may pangalan, kinakabahan ako dahil hanggang ngayon ay hindi padin natatawag ang aking pangalan, hanggang sa dalawang pangalan nalang ang natira. Ang pangalan ko at ang pangalan ni "Jasper" 

"Ayieeeeeeeeh" sigawan ng aking mga classmate. 

Wala akong kaalam alam kung bakit ganoon ang inasta ng aming mga kaklase. 

Hindi ko alam kung sinasadya ba ito ng tadhana, pero kung sinadya nga ito ay napaswerto ko dahil magkakaroon ako ng time para makahingi ng patawag o marinig man lang ang aking panig kung bakit ko nagawa iyon. 

Nang malaman na namin ang aming mga partners ay agad itong nagusap usap ngunit kami ni jasper ay hindi man lang nagkikibuan. 

"Ok tama na to! Grades namin ang nakasalalay dito." sigaw ng utak ko. 

"Jasper ok kung wala tayong kibuan ay ok lang ang sa akin lang sana ay magawa natin ang ating project." ang lakas loob kong sinabi kay jasper. 

Ngunit nagmukha akong tanga sa hindi niya pagpansin sa akin, parang hindi man lang niya ako nakikita pang multo lang ako na nagpaparamdam. 

Natapos ang aming unang subject at kailangan na naming magtungo sa susunod na subject. 

Tumayo nalang ako at agad na lumabas ng klase, tinungo ko ang susunod kong klase ng biglang may nagtext sa akin. 

"Baliw ba't naman ako magagalit sayo bespren? Nagtampo lang ako kasi hindi ka pumasok nakaraan wala tuloy akong kadaldalan! Hindi pala ako makakapasok pero Ok lang kasi may excuse letter naman ako." text ni kelly 

"Hay salamat kala ko pa naman ay galit ka eh, bakit anong nangyari sayo?" tanong ko. 

"Wala to! Simpleng lagnat lang to." reply ni kelly. 

"Sige bespren babawi ako sayo ako ang magaalaga mamaya sa pinakamamahal kong bespren!" 

"Sweet naman ng bespren ko." 

Naputol nalang ang aming pagtetexan ng makapasok na ako sa susunod kong klase, at katulad ng kanina ay sa isang sulok lang ako naupo. 

Nainip ako ng araw na iyon tatlong oras ba naman ang statistics at wala man lang akong kausap, dahil sa pagkabored ko ay gumawa nalang ako ng liham para kay jasper, ngunit wala akong intensyon na ibigay ito sa kanya. 

At ito ang nilalaman ng liham. 

Sa minamahal kong pangalawang bespren alam mo na masaya ako sayo sa pagkapanalo mo sa mr.campus at alam mo din na sobrang proud ako sayo! Maraming salamat pala sa pagkakaibigan natin alam kong sandali lang ito at alam kong ako rin ang dahilan kung bakit ito nasira. Kung naging kuntento lang sana ako sa pagiging magkaibigan natin ay sana magbespren padin tayo. Nauunawaan ko kung bakit ka lubos na nagalit sa akin. Sana mapatawad mo ako balang araw hindi ko naman talaga intensyon na gawin iyon, ayokong maging bakla! Pero noong time na nagawa ko iyon ay labis na sumaya ang aking puso, nagawa ko ang hindi ko inaasang pangyayari dahil alam ko kung sino talaga ang mahal ko, At ikaw yun Jasper! Mahal na mahal kita! 

At iyon nga ang nilalaman ng liham dahil sa pagmumukmok ko sa aking kwarto ay napagalaman kong mahal na mahal talaga kita. 

Natapos ang subject na statistic ng wala man lang akong natutunan. 

May isa pa akong subject sa araw na iyon ngunit bago ako pumasok ay nagbreak muna kami mayroon kaming isang oras na break. Kumain nalang ako sa paborito kong fastfood chain kumain ako ng wala man lang kasama, nalulungkot ako ng araw na iyon kaya ang ginawa ko nalang ay naglibot libot sa mall, natapat ako sa isang sikat na internet shop at biglang may tumawag sa akin. 

"Hoy paul tara." 

Akala ko ay si jasper ang tumawag sa akin, ganoon pala ung feeling na sobrang pagkamiss mo sa kanya ay lahat ng bagay ay parang siya ito. 

Nilingon ko kung sino ang tumawag sa akin, si rex pala ang aming manager sa dota. 

"Hey sir rex!" 

"Laro ka naman sa amin kahit isang game lang 10k kasi ang pusta eh." pagaalok ni rex na maglaro ako ng dota. 

"Eh sir rex may pasok pa ako eh." 

"Ok lang yan isang game lang naman eh." ang pagpupumilit ni rex. 

Wala na akong nagawa ng hilahin niya ang kamay ko papuntang computer shop. 

Labis na natuwa ang aking mga kakampi ng makita ako, matagal tagal na kasing hindi nila ako nakakasama sa mga pustahan. 

Nagenjoy naman ako sa laro at hindi ko naisip ang oras ng klase ko, nanalo kami sa pustahan at binigyan ako ng isang libo para sa isang oras kong paglalaro. Nagulat ako ng makita ko sa aking relo kung anong oras na, late na ako ng mahigit 30 minutes nagmamadali akong nagpaalam at tinakbo ang pinakamalapit na sakayan. Hindi pwedeng lumiban ako sa klase may long quiz kami, pero parang sinasadya talaga ng panahon na matagalan ako sa pagpunta, parang karo ng patay ang aking sinasakyan sa sobrang bagal ng papapatakbo, Bumaba ako ng jeep at lakas loob na tinakbo ang aking paaralan, hingal na hingal na ako pero bawal ang babagal bagal! Sa sobrang pagmamadali ko ay nabunggo ko ang isang lalaki, napaka lakas ng pagkakabunggo ko at nagdulot ito ng aming pagkakahiga, nahalikan ko ang kanyang labi at talagang naglapat ito. Ramdam ko ang matitipuno niyang katawan at amoy na amoy ko ang kanyang nakakaakit na pabango, sobrang nagslow motion ito. Ngunit nanadya talaga ang panahon tumayo ako at tinulungan siyang tumayo, Nagsitaasan ang aking balahibo ng makita ko kung sino ang nabunggo ko, siya din ang nabunggo ko dati pa. 

"Hep hep hep huwag kang tatakbo" sabi ng lalaki. 

Parang namesmerize ako sa aking nakita, isang lalaki na ubod ng gwapo, maputi, singkit ang mata,matangos ang ilang, magaganda ang ngipin at ang kanyang katawan ay parang inukit ng pinakasikat na iskulptor. 

Hindi agad ako nakapagsalita sa aking nakita, natulala ako at hindi alam ang gagawin, naputol nalang ang aking pagkakatulala ng bigla siyang pumalakpak. 

"Pasensya talaga hindi ko sinasadya. Nagmamadali lang talaga ako dahil malalate ako." 

"Ok sige patatawarin kita kung pupunta ka mamaya sa aking bahay?" 

Nagisip muna ako bago ako sumagot hindi ko alam kung bakit niya ako pinapapunta sa bahay niya. Pero biglang bumukas ang aking bibig at biglang nagsalita ng "Oo sige pupunta ako" 

Sino nga ba naman ang makakatanggi sa gaanong uri ng lalaki? 

"Ok good!" ang tanging naisagot niya. 

Isinulat niya ang kanyang address sa aking notebook. 

"Ok asahan kita mamayang gabi ha." 

"Teka! Anong pangalan mo?" 

"JL! John Louie, sabay ngiti at tanong sa akin ikaw anong pangalan mo?" 

"Paul, Paul Perez!" 

"Nice to meet you paul, mauna ako sayo paul ha." ang tanging naisagot ni JL 

"Sige ingat!" 

Gusto ko sanang itanong kung saan siya pupunta ngunit wala akong karapatan na gawin iyon. 

Naka alis na nga si JL at iniwan ako, biglang pumasok sa aking isip kung anong oras na. 

Mahigit limang minuto din pala kami nagusap ni JL. 

Tumakbo ulit ako para makahabol sa aming klase ngunit ngayon ay parang masaya ako at hindi kinakabahan. 

Nakarating nga ako sa room ko ng mahigit 45 minutes na late, laking pasasalamat ko nalang at wala pa ang aming guro, nakaupo padin ang aking mga classmate at nagaabang kung papasok pa ang aming propesor. Ang sabi kasi ng aming propesor ay kapag isang oras na siyang wala ay doon lang maaaring umalis sa klase. 

Umabot na nga sa isang oras at wala padin ang aming prof nagsimula ng magsilabasan ang aking mga kaklase at uuwi na daw sila, tatayo na sana ako para umuwi nadin ako ng bigla akong harangin ni jasper sabay sabing. 

"Kung gusto mong magawa ang ating project pumunta ka sa bahay namin mamayang gabi at pagplanuhan na natin para maayos at matapos na agad." halatang galit ang pagkakasabi ni jasper. 

"Pero." hindi na natapos ang aking pagsasalita ng biglang nagsalita nanaman si jasper. 

"Wala ng pero pero, pumunta ka sa ayaw at gusto mo." sabay talikod sa akin at lumabas ng klase. 

Ha anong gagawin ko? Pupunta ako mamaya kay JL para humingi ng patawad pero nakikisabax naman tong si jasper! Anong gagawin ko? Hahatiin ang katawan ko para makapunta sa kanila? Bahala na nga!" sigaw ng utak ko. 

6pm na ng makauwi ako sa aming bahay, natuwa ang aking mama ng makitang nakangiti ako at sumabay sa kanilang pagkain, hindi nadin ako nagkulong sa aking kwarto. 

"Mukhang masaya na ulit ang anak ko ha?" bati sa akin ni mama. 

"Sinabi ko na kasi sa inyo ma na huwag kayong magalala at maaayos ko din ang aking problema." 

Hindi na nagsalita si mama at ngumiti nalang. 

Pagkatapos kong kumain ay naligo na ako para dalawin si kelly. 

Magaala siete na ng makarating ako kay kelly, agad ko siyang kinumusta at binilihan ko din siya prutas. 

"Bespren kumusta ka na?" pangungumusta ko. 

"Syempre ok na ako dahil andito ka na." 

"Mabuti naman! Dapat lang magpagaling ka agad!" 

"Oh sya! Tama na yan may chismax ka ba?" 

"Nagpartner partner kami dun sa isa nating subject at si jasper ang partner ko, mahina at mahinahon kong boses." 

"Oh un naman pala eh! Partner mo naman pala si jasper eh ba't parang hindi ka masaya?" 

"Syempre hindi ko partner ang bespren ko, kung partner kita alam kong wala na akong gagawin." pagbibiro ko. 

"Hahahaha! Bolero! Ano pa? Wala ka na bang ibang chismis?" 

"Ay meron pa palang isa bespren, nakita ko na ung taong nabunggo ko." ang may excite na pagsasalita ko. 

"Ginawa mo ba ung sinasabi kong sumigaw ng malakas para makita ka niya?" 

"Hindi nga bespren eh, nagmamadali nanaman ako dahil malalate ako sa isang subject ng biglang nabunggo ko siya at nahalik..." hindi ko na natapos ang sinasabi at maging ako ay nabigla. 

"OMG! Bespren! Nahalikan mo siya? Anong feeling? Masarap ba ung labi nya? Sana kinagat mo!" ang tuloy tuloy na pagbibiro ni kelly. 

"Haha puro biro ka talaga bespren! Ba't ko naman gagawin yon? Hindi naman ako Bakla." 

Parang kinurot ang puso ko ng itago ko sa bespren ko ang tunay kong pagkatao. 

7:30 na nga at nagpaala na ako kay kelly may pupuntahan pa kasi ako, naunawaan naman niya iyon. 

Napagpasyahan kong pumunta nalang kay jasper ito na kasi ang pagkakataon na magkausap at magkaayos kami, kung magagalit naman si JL ay mauunawaan ko dahil ako ang may kasalanan.

Eksaktong 7:45 ng makapunta ako kila Jasper, Agad akong pinatuloy ni tita at sinabing, "Hey GoodEvening! Ngayon ka nalang ulit napadalaw ahh." 

"Medyo busy na po kasi ako tita, at napapunta po ako dito para sa project namin ni Jasper"

"Nice at kayo talaga ang naging mag partner, At least alam kong magkakasundo kayo."

Kung alam nyo lang tita na hindi na kami magkaibihan, sigaw ng utak ko.

"Sige po tita puntahan ko na po si Jasper, baka kanina pa po nagaantay"

"Oh siya sige na punta ka na sa kanya!"

Kinatok ko muna ang pintuan ng kwarto ni jasper, dati kasi ay pagkanakasarado ang pintuan nya ay papasok na agad ako pero iba na ngayon. Hindi nga nagtagal at binuksan niya agad ang pintuan.

"Buti naman at nagpunta ka" pambungad ni Jasper

"Eh may magagawa ba ako? Sinabi mo na magpunta ako diba?"

"Pumasok ka na at masimulan na natin ang pagpaplano sa ating project."

Agad na akong pumasok sa kwarto ni Jasper at agad ko siyang kinausap ng masinsinan.

"Alam mo jasper hindi ko naman talagang intensyon gawin yon sayo eh." ang paguumpisa ko.

"Hindi ayan ang project natin, kaya kung ok lang sayo ay manahimik ka nalang at makinig sa aking sasabihin kung papaano matapos ang project natin, ayoko na kasing tumagal pa ito! Ayokong makasama ang isang baboy!" Ang may halong galit sa boses ni Jasper.

Natulala ako sa aking nadinig, "Ayokong makasama ang isang baboy!" ang paulit ulit na pumasok sa aking isipan. Sa isang pagkakamali ko ay ganyan ang ipapakita niya sa akin? Sabagay mali talaga ako pero sana man lang yan alamin niya muna kung bakit ako humihingi ng patawad.

Hindi na nga ako nagsalita alam ko kasing magagalit na ito ng tuluyan kung pagpipilitan ko.

Wala akong ginawa kundi makinig sa kanyang instructions para sa project namin.

9:00 na ng matapos ang kanyang discussion

"Uuwi na ako, salamat pala." ang mahinahong boses ko.

"Mabuti naman kung ganoon ayoko na kasing may makatabi akong BABOY!" 

Yumuko nalang ako at lumabas na ng kanyand kwarto...

"Tita mauna na po ako"

"Sige magiingat ka ha" ang paalala ni tita.

Umuwi nalang ako agad at nagkulong sa aking kwarto, pag ako ay nalulungkot at gusto kong mapagaan ang aking damdamin ay lagi ko nalang pinapagtugtog ang aking paboritong kanta.

"Huling Sayaw"

Ito na ang ating huling sandali 

Hindi na tayo magkakamali 

Kase wala ng bukas 

Sulitin natin ito na ang wakas 

Kailangan na yata nating umuwi  

Hawakan mo aking kamay  

Bago tayo mag hiwalay  

Lahat lahat ibibigay, lahat lahat  

Paalam sating huling sayaw  

May dulo pala ang langit  

Kaya't sabay tayong bibitaw  

Sa ating huling sayaw 

Di namalayan na malalim na ang gabi  

Pero ayoko sanang mag madali  

Kay tamis, kay sarap  

Ngunit ito na ang huli 

Kailangan na yata nating umuwi  

Hawakan mo aking kamay  

Bago tayo mag hiwalay  

Lahat lahat ibibigay, lahat lahat 

Paalam sating huling sayaw  

May dulo pala ang langit  

Kaya't sabay tayong bibitaw 

Sa ating huling sayaw  

(Adlib)  

Paalam sating huling sayaw  

May dulo pala ang langit  

Kaya't sabay tayong bibitaw  

Sa ating huling sayaw,  

Paalam sating huling sayaw  

May dulo pala ang langit  

Kaya't sabay tayong bibitaw  

Sa ating huling sayaw.

Hindi na ako nagpunta kay JL alam ko naman kasing masyado na akong late. Alam kong magagalit siya pero tatanggapin ko nalang.

Napagdesisyunan kong pumunta sa bahay na sinabi ni JL kinabukasan, Umagang umaga ay nagpunta ako sa kanilang bahay, wala naman kasing pasok bukas at ito na ang time para makilala ko siya ng mabuti

8:30 na makapunta ako sa kanila

Agad akong kumatok sa pintuan ng kanilang Bahay, "Tok tok tok tok"

Itutuloy...